De koffiehoek in de supermarkt ziet er de laatste tijd opvallend leeg uit. Consumenten die hun vertrouwde pak Douwe Egberts willen pakken, staan steeds vaker voor een leeg schap. De oorzaak? Een complexe strijd tussen koffiebranders en supermarkten over de stijgende kosten van koffiebonen.

Stijgende kosten, lege schappen

De prijs van ruwe koffiebonen is de afgelopen tijd met zo’n 30% gestegen. Oorzaken hiervan zijn mislukte oogsten door extreme weersomstandigheden en geopolitieke spanningen in koffieproducerende landen. Dit zorgt voor hogere kosten bij de koffiebranders, die deze prijsstijgingen willen doorberekenen aan de supermarkten.

Maar supermarkten denken daar anders over. Zij willen hun klanten beschermen tegen prijsstijgingen en weigeren de verhoogde inkoopprijs te accepteren. Het gevolg? Merken als Douwe Egberts en andere grote koffiebranders kiezen ervoor om tijdelijk geen producten aan deze supermarkten te leveren. Hierdoor zijn veel geliefde koffiemerken simpelweg niet beschikbaar in de schappen.

Wat betekent dit voor de consument?

Voor koffieliefhebbers is dit een frustrerende ontwikkeling. Vaste koffiedrinkers zijn gewend aan hun favoriete merk en smaak. De plotselinge verdwijning van deze producten dwingt consumenten om uit te wijken naar alternatieve merken of de supermarkt te verlaten zonder koffie. Dit kan op de lange termijn gevolgen hebben voor de loyaliteit aan zowel koffiemerken als supermarkten.

Daarnaast zorgt de schaarste voor een ongewenst neveneffect: de prijzen van de overgebleven koffiemerken kunnen stijgen door de hogere vraag. Hierdoor worden consumenten alsnog geconfronteerd met een duurder kopje koffie, maar dan zonder hun vertrouwde smaak.

De toekomst van koffie in de supermarkt

De vraag blijft: wie gaat uiteindelijk de rekening betalen? Koffiebranders hebben hun marges nodig om te overleven, terwijl supermarkten vechten om hun prijsimago te beschermen. Ondertussen blijft de consument met lege handen achter.

Als de koffieprijzen wereldwijd hoog blijven, zal er vroeg of laat een compromis moeten komen. Dit kan betekenen dat supermarkten uiteindelijk toch een prijsverhoging doorvoeren of dat consumenten hun koffieroutine drastisch moeten aanpassen.

Voor nu blijft het koffieschap een symbool van een breder economisch probleem: wie betaalt uiteindelijk de prijs voor stijgende grondstofkosten? Het antwoord ligt voorlopig niet in de supermarkt, maar in de onderhandelingstafel tussen de grote spelers in de koffie-industrie.